Verkfærakistan er safn greina, fyrirlestra og tillagna að viðbragðáætlunum sem allt varðar forvarnir gegn og viðbrögð við einelti og hugsað sem verkfæri fyrir þolendur og gerendur eineltis, foreldra og skóla, vinnustaði og leiðbeinendur í íþrótta- og félagsstarfi.
Sá sem strax á barnsaldri á við offituvanda að stríða er útsettari fyrir neikvæðum athugasemdum frá umhverfinu.
Hvatar að baki þess að segja „ég er bara að djóka“ geta verið allt frá því að vera kaldhæðinn húmor, biturleiki, kvikindisskapur, hatursfullar hugsanir eða bara afbrýðisemi.
Foreldrar barna sem lögð eru í einelti finna til mikils vanmáttar, reiði og sorgar.
Oftast kemur það foreldrum á óvart þegar þeir fá upplýsingar um að barnið þeirra sé e.t.v. gerandi eineltis.
Hvað býr í einstaklingi sem vill leggja annan í einelti?
Fullorðnir þolendur eineltis eru oft einstaklingar sem vilja öðrum yfirleitt vel, eru ekki vanir að troða sér upp á aðra, eru ekki dómharðir eða gagnrýnir að eðlisfari.
Öll erum við breysk og má næstum fullyrða að einhvern tímann á lífsleiðinni höfum við sýnt einhverjum óæskilega eða neikvæða framkomu.
Æskulýðsvettvangurinn hefur verið einn helsti samstarfsaðili EKKI MEIR verkefnisins.
Grunnatriði viðbragðsáætlunar fyrir íþrótta-, æskulýðssamtök.
Vinnuveitendur vilja í æ ríkari mæli huga að uppbyggingu jákvæðs andrúmslofts á vinnustaðnum.
Einelti meðal fullorðinna er síður en svo einskorðað við vinnustaði.